به گزارش پایگاه خبری خودرو پلاس، روز چهارشنبه در یکی از روزنامه های کشور تیتری با عنوان ۵خانواده واردات خودرو را در دست گرفتند به سرعت در فضای مجازی پیچید تا جایی که یکی از خبرگزاری ها با شاخ و برگ دادن به آن تمام واردکنندگان خودرو را با رزومه خانوادگی آنها به تحریر در آورد.
اما موضوع کمی با بی انصافی و شاید مسائل دیگر در نشریات بیان شدکه اگر بخواهیم اطلاعات صحیح به مخاطبین بدهیم و یا نگاهی درست به صنعت کشور داشته باشیم بی شک بسیاری از صنایع به دست چندین نفر هدایت می شود و دلیل آن حجم بزرگ سرمایه گذاری در بعضی از صنایع است و هر چقدر صنعت بزرگ تر شود تعداد شرکتها یا کارخانجات کمتر می شود مثلا شما نمی توانید در صنعت تولیدآجر در ساختمان نام چند شرکت را به زبان بیاورید بخاطر آنکه بسیاری از کارگاه ها وکارخانجات می توانند با سرمایه اندک این صنعت را پیش بگیرند.
اما در همین صنعت ساختمان در تولید و یا واردات سیمان می توانید به تعداد انگشتان یک دست از شرکتهای تولید سیمان یا گچ نام ببرید بی شک دلیل این امر سرمایه زیاد در راه اندازی خطوط تولید و یا سرمایه زیاد در بخش واردات است .
درصنعت خودرو نیز به دلیل سرمایه گذاری بسیار بالا تعداد شرکتهای وارد کننده یا تولید کننده بی شک بسیار کم هستند و شاید تعداد این شرکتها به ۲۰ شرکت هم نرسد اما در چند روز گذشته با نشر مطلبی با عنوان چند خانواده واردات را در دست گرفته اند کمی باید به این گزارش ایراد گرفت ،ایراداتی که باید قبل ازانتشار در مورد آن کمی بیشتر دقت می شد.
شرکتهای وارد کننده خودرو هر کدام بیش از چند میلیارد تومان در کشور سرمایه گذا ری نموده اند و توانسته اند بیش از ۱۵۰۰۰ هزار نفر را به صورت مستقیم و بیش از ۵۰ هزار نفر را به صورت غیر مستیقم دارای شغل نماید.
این نتیجه فعالیت همین چند خانواده و شرکتهایی است که یکی از خبرگزاری ها از آنها نام برده است. چرا از این بعد به ماجرا نگاه نمی کنیم؟ اگر گرامی ها و حداد زاده ها و جوکار ها و مرعشی ها و فردوس ها و حقیقت ها وغیره نبودند بیش از ۶۵ هزار شغل در کشور ایجاد نمی شد اگر اینها نبودند به چه اندازه تکنولوژی صنعت خودرودر کشور پیشرفت می کرد؟اگر این ها نبودند آیا امروز ما می توانستیم به روز ترین خودروهای جهان را در کشور برانیم ؟آیا اصلا با واژه آپشن تا این حد آشنا می شدیم یا هنوز باید کولر را جزو آپشنها حساب می کردیم اگر کرمان موتور نبود چندین هزار متر مربع بیابان به منطقه اقتصادی بم تبدیل می شد؟ ایا سپاس گذار همین گروه صنعتی نباید باشیم که بخش عظیمی از کارخانه خودرا در زلزله بم به زلزله زدگان اختصاص داد و فرودگاه اختصاصی خود را در اختیار زلزله زدگان گذاشت ؟آیا همین وارد کنندگان نبودند که در اولین روزهای زلزله کرمانشاه با وجود تمام مشکلات اقتصادی به کمک زلزله زدگان شتافتند ؟
آیا مگر همین فردوس ها نبودند که شرکت ماموت را در ایران راه اندازی نمودند تا ایران نیازی به واردات یخچالهای وکابین های خودروهای سنگین نداشته باشد و یا همین جوکارها نبودند که نیسان را پس ازفسخ قرارداد با ایران دوباره وارد کردند ،و بسیاری از همین خانواده ها و واردکنندگان که با سرمایه گذاری در بخش خصوصی کارهای بسیار بزرگی انجام دادند .
چرا این جنبه ها دیده نمی شود.
مگر غیر این است که همین وارد کنندگان می توانستند به راحتی وبا این شرایط سخت اقتصادی که از یکسال پبش دامن آنها را گرفته است سرمایه های خودرا بردارند وبه کشورهای دیگر مهاجرت کنند .
چرا لیست واردکنندگان خودرو تا این حد جذاب شده است ؟ این شرکتها که اگر ارزی هم گرفته باشند صحیح یا غلط اقدام به واردات خودور می کنند. اما در لیست قبلی که از سوی بانک مرکزی انتشار یافت نام شرکتهایی به چشم میخورد که ارز دولتی اخذ نموده اند وبجای آنکه اقدام به واردات کالا های تخصصی خودنمایند نخود ولوبیا وارد کرده اند چرا به خانواده های آن شرکتها پرداخته نشد .
چرا کسی نگفت یک باشگاه فرهنگی ورزشی نمی تواند نخود وارد کند ؟ چرا کسی نگفت بجای دارو که مهم ترین اقلام اساسی برای کشور است بخار شو وجاروبرقی توسط شرکتهای دارو سازی نباید وارد شود .
پس باید در این برهه از زمان از بخش خصوصی چه در صنعت خودرو ویا در هر بخش دیگری از صنعت حمایت کنیم و البته نباید این حمایت کورکورانه باشد .
نویسنده:عباس مقاری
