به گزارش پایگاه خبری خودرو پلاس ،آغاز تحریم های مجدد دولت امریکا زمانی آغاز شد که بسیاری از سازمانها ونهاد ها نیز تحریم های داخلی برای شرکت های وارد کننده را آغاز کردند. وارد کنندگان خودرو درچندسال گذشته بازار خودرو را با یک ثبات چند درصدی رونق بخشیدند و بازار خودروی کشور پس از برجام جان دوباره ای گرفته بود تا جایی که خودرو سازان سعی کردند محصولات خود را با استاندارد های جهانی منطبق نمایند و هر روزه آپشنهای بروز را به خودرو های خود افزودند . این رقابت تا جایی پیش رفت که خودرو سازان نیز به فکر قرارداد با برند های بزرگ چینی واروپایی افتادن وقرارداد های نیز بسته شد که می توانست تاثیرات بسیار خوبی را بر صنعت خودرو ی کشور بگذارد .
اما چه شد که به عقب باز گشتیم ؟
تحریم های امریکا گزینه غیر قابل پیش بینی ای نبود ، بسیاری از وارد کنندگان فکر چاره برای این روزهای خود کرده بودند اما پس از تحریم های امریکا نبود ارز مورد نظر وبرنامه ریزی دیر هنگام نهاد های مربوطه از یک سو وچوب لای چرخ وارد کنندگان کردن از سوی دیگر بلای جان این روزهای وارد کنندگان خودور شد . اما در این میان بجای رشد صنعت و پولسازی در خودروسازی ، پولسازی برای دلالان رونق گرفته است .رونقی که با عث شد تا محصولات وارداتی و تولیدی ارقامی نجومی را به خود ببینند .
سالها پیش دولت کره جنوبی نیز دچار چنین چالش بزرگی شده بود اما راه حل انها کمی متفاوت تر بود در آن زمان دولت کره جنوبی برعکس عمل کرد کره جنوبی با پایین آوردن رقم گمرکی خودرو های خارجی ورساندن آن به ۴ درصد باعث شد تا خودروهای روز دنیا به راحتی وارد کشورش شود ،این امر باعث شد تا برند هایی همچون هیوندا وکیا به خود بیایند وبرای از دست ندادن بازار داخلی وخارجی خود محصولاتی را تولید کنند تا بتواند در بازار حرفی برای گفتن داشته باشند همین موضوع چند سالی به طول انجامید ولی با حمایت دولت وقت امروزه هیوندا وکیا جزو بزرگان عرصه خودروسازی دنیا قرار گرفته اند .
اما در ایران با ۱۸۰ درجه تغییر همه چیز برعکس اتفاق می افتد واردات خودرو محدود می شود ، ارز به وارد کنندگان اختصاص پیدا نمی کند ، برای گرفتن کوچکترین مجوزی از یک سازمان باید ماه ها وبعضا سالها در انتظار ایستاد تا شاید از جایی فرجی حاصل شود . در این میان بازار خودرو برهم می ریزد و قیمت ها نجومی تر میشود تا جایی که خودروهای داخلی را باید با قیمت خودروهای وارداتی خرید نمود . در این میان بدترین اتفاق ممکن فرار سرمایه گذارارن است سرمایه گذارانی که هر روزه یکی پس از دیگری بدلیل کاغذ بازی ها و چوب های میان چرخشان ترجیح می دهند در کشوردیگری سرمایه گذاری نمایند و در این میان ترکیه واسپانیا مقصد بعدی سرمایه گذاران ایرانی شده است .
این بازگشت به عقب در صنعت خودور می تواند از این هم بدتر شود وبه نقطه ای برسد که دیگر سرمایه گذاری در این صنعت به چشم نخورد . برای حمایت از کالای ایرانی نباید به فکر فروش آن بود باید در این سالها بیشتر به فکر با کیفیت کردن این محصولات باشیم . همان طور که پس از برجام چنین اتفاقاتی رخ داد باید سعی کنیم شرایط را به گونه این فراهم آوریم تا خروج امریکا در برجام خود را در صنعت نشان ندهد . واین کار فقط با حمایت از سرمایه گذاری داخلی و خارجی امکان پذیر است . کافی است خودروهای تولیدی امروز در دو خودروساز بزرگ کشور را با خودروهای تولیدی همین خودرو سازان قبل از برجام مقایسه کنیم ، پیشرفتهای زیادی در صنعت خودرو کشور اتفاق افتاده هر چند کم ولی مهم بوجود آمدن این اتفاق است سایپا وایرانخودرو در همین سالها و با دیدن بازار رقابتی به فکر ساخت پلتفرم های جدید افتاده اند و توانستند با ارتقاء دادن محصولات خوددر بازار رقابتی گوی سبقت را از رقیبان خود بگیرند وجود خودروهایی همچون خانواده برلیانس ، هایما ، زوتی ، چانگان و پلت فرم کوییک وتولید کیربکس اتومات داخلی با همکاری یکی از بزرگترین شرکتهای تولید قطعه وبومی سازی آن مدیون همین بازار رقابتی است در این بازار بود که سایپا وایران خودرو به فکر ساخت خودروهای برقی وهیبریدی افتاده اند و خود را به بازار کشوهایی همچون آذربایجان ، عراق وغیره نزدیکتر کردند, وتوانستند حجم صادرات خود را افزایش دهند ، وجود یک بازار رقابتی باعث خواهد شد تا در تکنولوژی های روز خودروسازی جهان نیز پیشرفت داشته باشیم .
فضای امن تولید داخل در چند سال گذشته و ایجاد یک بازار رقابتی باعث شد تا سرمایه گذاران بیشتری وارد خودرو سازی کشور شوند و خودروسازی هایی با داخلی سازی هر چند کم به کشور اضافه شوند ، مدیران خودور و کارمانیا از جمله همین شرکتها هستند که با دیدن فضای امن ورقابتی پا به عرصه سخت تولید گذاشتند وشرکتهایی همچون کرمان موتور و بهمن موتور با افزایش سرمایه شریک کمپانی های بزرگ خودورسازی چین وکره شدند .
اینها همه مدیون یک فضای رقابتی با وارد کنندگان بود که امروزه شاهد نابودی این فضای رقابتی هستیم .و تا زمانی که چوب را از لای چرخ وارد کنندگان بیرون نیاوریم شاهد به قهقرا رفتن این فضا خواهیم بود.
نویسنده :عباس مغاری
انتهای پیام /
