اثرات اقتصادی – اجتماعی خودرو سازان بخش خصوصی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری «خودروپلاس»، یکی از اصلی ترین قابلیت های بخش خصوصی چابک بودن آن است.این بخش به دلیل پاسخگو بودن به سهامداران و طی کردن مسیری که در آن علاوه بر حفظ سرمایه باید سودآوری نیز داشته باشد،اصولا درتصمیم گیری ها ،انتخاب شرکا،محصول و بازار هدف به دلیل دور بودن از بوروکراسی های مرسوم سیستم دولتی و اتکا به اصول اقتصادی بسیار چالاک و سریع عمل می کند.

در واقع مسیری که شاید برای خودروسازی شبه طولانی بنا به دلایل یاد شده طولانی و پرپیچ وخم باشد،باید برای آنان کوتاه و همواره بوده تا بتوانند به سرعت از آن عبور کنند.این مساله پاسخگو بودن را به عنوان یک اصل در این گونه شرکت ها جا انداخته است .

آنها همواره می دانند که باید کاری کنند که در نهایت مشتری از برند،محصول وخدماتی که دریافت می کند راضی باشد. بنابراین اصل دیگری که در این گونه شرکت ها رعایت می شود این است که مشتری جزئی از خانواده است و با نظرش جلب شود.

این در حالی است که خودروسازان بخش خصوصی با توجه به میزان سرمایه گذاری و نیاز به بازگشت آن به شدت در مورد بازار و نیازها و رفتار مشتری مطالعه کرده و بر اساس آن راهکارهایی اتخاذ می کنند که بتوانند افراد بیشتری را به دایره مشتریان خود اضافه کنند. عنصر اصلی این موضوع رقابت است.

در واقع این خودروسازان بخش خصوصی هستند که می توانند رقابت واقعی را در بازار خودرو ایجاد کنند.چون هیچ تضمینی برای فروش محصول غیر از مورد پسند بودن مشتریان برای آنان وجود ندارد.

این بخش درک کرده است که در بازاری رقابتی جای خالی به سرعت پرمی شود و کسب سهم دوباره و نفوذ بیشتر تا چه اندازه سخت و مشکل است.بنابراین آنها همواره برای اینکه بازنده این رقابت نشود مدام خود را به روز کرده و در پی خلق اقدامات وخدمات جدید برای مشتریان برندشان هستند.این مساله از یک سو باعث می شود که چراغ آنها همواره روشن بماند و از سوی دیگر این مصرف کنندگان هستند که می توانند به فراغ بال محصول مورد نظر را انتخاب کنند.

یکی دیگر از محصولات رقابت در بخش خصوصی افزایش تنوع است. به بیان ساده هر یک از حاضران این بازار در تلاش هستند که نیاز ها و سلایق مشتریان در تمام کلاس ها را پوشش بدهند. از سوی دیگر بسیار مشاهده شده است که چند شرکت اقدام به عرضه محصولاتی کرده است که همگی در یک کلاس و سگمنت قرار دارند.

در این شرایط از یک سو باز هم دست مشتری به دلیل وفور تنوع باز است و از سوی دیگر این شرکت با ارائه و عرضه خودروهای متعدد باید راهکاری پیدا کنند تا محصول برای مشتری جذاب باشد.در واقع روی دیگر این تنوع خلق راه و روش های فروش است.به عنوان مثال شرکتی برای رقابت فروش اقساطی را به عنوان استراتژی برمی گزیند و دیگری فروش های منعطف . در هر صورت و در نهایت در این تنوع نیز این مشتری است که نفع نهایی را حاصل می کند.

یکی از نکات مستتر در افزایش رقابت و تنوع ،افزایش تولید وعرضه است.در واقع این شرکت ها برای افزایش سهم بازار در کنار ارائه راهکارها و خدمات ناب،میزان تولید خود را بالا برده تا بتوانند سرعت تحویل را بالاتر برده و بیشتر کنند.در این میان میزان افزایش تولید حلقه دیگری نیز دارد و آن افزایش اشتغال است.به بیان ساده افزایش تولید غیر از مواد اولیه و خطوط تولید نیاز بسیار زیادی به نیروی انسانی دارد.نیروی انسانی ای که برای داشتن خروجی وبهره وری بالاتر نیاز به تخصص وآموزش دارد.

بنابراین خودروسازان بخش خصوصی علاوه بر جذب نیروی کار،مراحل مختلف آموزش آنان را نیز در دستور کار قرار می هند. در این شرایط آنچه که عاید کشور می شود خیل عظیم نیروی کتر متخصص است که می تواند باعث هر چه بهتر چرخیدن چرخ های تولید و عرضه محصولات با کیفیت شود. اما در ادامه این فعالیت بخش خصوصی یک قابلیت بسیار بالای دیگری نیز دارد که می تواند در ادامه این مسیر و در صورت حمایت و توجه آن را منصه ظهور برساند؛صادرات

همانطور که اشاره شد بخش خصوصی به دلیل پاسخگویی و حرکت در الگوی رقابت و چابک بودن لازم است که همواره به روز باشد. این به روز بودن باعث می شود که به طور مستمر روند مطالعاتی ، شناخت بازار و محصول در دستور کار قرار داشته باشد.این مسائل که به نوبه خود باعث افزایش تولید می شوند رفته رفته در پی اشباع بازار داخلی به دلیل حضور و تعدد رقبا بدون تردید با سرریز همراه می شود.در این وضعیت خودروسازان بخش خصوصی در صورت عادی بودن شرایط سیاسی – اقتصادی با توجه به تولید محصولات به روز و استفاده از مزیت های رقابتی تولید در ایران،بازارهای صادراتی دور و نزدیک را هدف قرار و محصولاتی را به آن سوی مرزها بفرستد که خارج از فضای سیاسی و بر اساس قواعد و اصول اقتصادی است.

البته دست یابی به این مهم تنها با حمایت دولت میسر خواهد شد . در این میان منظور از حمایت ،مادی و تسهیلاتی نیست.بلکه بیشتر به فضای کسب و کار و ایجاد رابطه حسنه با سایر کشور و از سوی دیگر به مهار تحریم های داخلی بستگی دارد. در این میان به نظر می رسد که تعریف وشناخت بخش خصوصی و توان آنها بار دیگر باید در دستور کار متولیان صنعت خودرو قرار بگیرد تا بیش از پیش به اهمیت و توانایی آنان پی برده شود.

عباس مغاری

انتهای پیام