به گزارش خبرنگار پایگاه خبری «خودروپلاس»، صنعت خودروسازی ایران تا پیش از ۳ سال گذشته شاهد حضور خودروسازانی از آلمان،کره ،ژاپن،تایوان،فرانسه و در کنار آنها چینی ها بود.اما این روزها همه آنها به بهانه تحریم کنار رفته اند و دیگر چینی ها در کنار نیستند و بازیگر اصلی صنعت خودروی کشور شده اند.
چینی های گمنام در سرزمین ایران
البته چینی ها حاضر در ایران به غیر از چند مورد استثنا،جزء آن دسته از تولید کنندگانی قرار می گیرند که عملا در جهان گمنام هستند و راهی به بازارهای بزرگ دنیا ندارند.اما چه جایی بهتر از ایران.آن هم در شرایطی که همچنان سایه تحریم ها بر سر صنعت سنگینی می کند و بازار نیاز به تنظیم دارد. در این شرایط شاید اولین راه برای بی اثر کردن شوک اولیه و سنگین ناشی از تحریم ها همکاری با شرکایی بود که حاضر به همکاری بودند.اما رفته رفته این راهکار کوتاه مدت تبدیل به یک رویه شده است.رویه ای که متولی اصلی آن معاونت امور صنایع وزارت صمت است.در واقع الان شرایط به گونه ای شده است که خودروسازان از آن شوک اولیه خارج شده اند.با این حال همچنان شاهد تولد برندهای جدید ایرانی با زیرساخت های کاملا چینی هستیم.آن هم چینی هایی که عملا با توجه به نیاز صنعت خودروسازی به آنها از بالا به پائین نگاه می کنند. هر محصولی که دلشان بخواهد می دهد.البته محصولاتی که بازاری غیر از ایران نمی توان برای آنها یافت.
بی خیالی معاونت امور صنایع از رفتار چینی ها
این در حالی است که با توجه به مناسبات اقتصادی – سیاسی عمیقی که بین ایران و چین وجود دارد توقع می رفت که رفتار و همکاری آنان به گونه ای دیگر باشد.به بیان ساده تر توقع می رفت که هم رفتار آنها در این شرایط بهتر و هم مسیر همکار آسان تر و کوتاه تر باشد.با این حال هیچ کدام از این ها رخ نداد.در عمل تولید کنندگان ایرانی که چاره ای جز تولید نداشتند،به هر ترتیب کار را شروع کردند.
در این جا اما پرسشی ایجاد می شود.چرا معاونت امور صنایع به عنوان متولی این امر به فکر راهکاری دیگر نیفتاده است.این یک روی ماجرا است روی دیگرش باز هم به رفتار خودروسازان داخلی برای تصاحب یک محصول ( توجه کنید یک محصول نه امتیاز یک برند) و درگیری برای آن مرتبط می شود.جایی که باز هم به نظر می رسد معاونت امور صنایع اصلا به روی خود نمی آورد که چه اتفاقاتی رخ داده است.
چینی ها برنده مبارزه ایرانی ها
اصلا برایش مهم نیست که تولید کنندگان ایرانی مانند دو مبارز در حال زد و خورد با هم هستند و تولیدکننده چینی مانند یک تماشاچی بالا نشسته است و از این مبارزه لذت می برد. ضمن اینکه جایزه اصلی هم به او می رسد.یعنی هر طرف که برنده شود در آخر باید به جایی که جایزه بگیرد این برنده است که باید با خرید محصول از خودروساز چینی به او جایزه بدهد.ضمن اینکه آنها معتقد هستند که در شرایط تحریم دارند لطف می کنند. در این شرایط که هیچ احترام و همکاری قابل توجهی از سوی چینی ها مشاهده نمی شود بهتر نیست که حداقل در داخل کشور معاونت امور صنایع برای جلوگیری از درگیری دو تولید کننده ایرانی در زمین چینی ها اقداماتی انجام بدهد.مگر هم اکنون میان خودروسازان این درگیری وجود ندارد.مگر همین الان هم از این نوع پرونده ها در وزارت صمت باز نیست.
بی تفاوتی معاونت امور صنایع به رفتار چینی ها
پس چرا معاونت امور صنایع به این مسائل بی تفاوت است.یعنی راهکاری نمی تواند پیدا کند که حداقل این مساله را از داخل ساماندهی کند تا در آن سوی مرزها یک محصول نه چندان خوب دو تولید کننده ایرانی را به جان هم نیاندازد.آیا این نشانه ای از تعمیق تنش وتفرقه به جای همگرایی میان تولید کنندگان ایرانی نیست. این اتفاقات در حالی رخ می دهد که آنها هیچ گونه امتیاز خاصی برای ایرانی ها قائل نیستند. در واقع بر خلاف دوره پیش از تحریم دیگر خبری از خرید اعتباری و این ها نیست.مبلغ باید اول پرداخت و سپس سفارش گذاری شود. نقل وانتقال پول نیز که در این میان خود حکایت مفصلی است و در کنار ارسال محموله به ایران غم انگیزتر نیز می شود.
با توجه به تمام این احوال و از بین رفتن فرصت و شخصیت کاری تولید کنندگان ایرانی و سوءاستفاده طرف خارجی طی سال های بعد از تحریم بازهم شاهد هیچ تحرکت مثبت و یا ارائه راهکاری مبتنی بر حفظ کرامت و شان ایرانی ها از سوی معاونت امور صنایع نیستیم.
